STIL, MAAR NIET HEUS

Er speelt heel veel waar ik op dit moment niet over kan praten, wil praten. Soms vind ik ook de woorden nog niet.
Maar op de achtergrond zijn mijn dagen gevuld met schrijven, lezen, divineren, rituelen uitvoeren en nog meer lezen.
En me bezinnen op de juiste richting. In een wereld waar journalisten vermoord worden, voelt voor mij de roep van de journalistiek urgenter dan ooit.
Niet omdat ik een doodswens heb, maar wel omdat het belang van verslaan van misstanden en mensen aanzetten tot denken en actie voeren des te groter blijkt. Ook keer ik terug naar mijn oude werkzaamheden: anderen helpen om de juiste woorden te vinden. Schrijvend, sprekend, zingend.
Ik lees ´Niet van Gisteren´, het laatste boek van Anja Meulenbelt om er een hopelijk zingevend essay over te schrijven… Anja vertelt over het Combahee Collective die haar zeer inspireerde en citeert uit hun manifest uit 1977 dat ze nog steeds als baanbrekend ziet, en waar ik het mee eens ben  schrijft: ´Het is niet voldoende als we het alleen hebben over ´diversiteit´, wat er meestal op neerkomt dat organisaties denken dat het genoeg is als er een paar gekleurde gezichten in de redactie of het bestuur zitten, die als minderheid vervolgens nog steeds heel weinig invloed heeft op het beleid. We vergissen ons, als witte mensen, als we hen alleen zien als toevoeging, en hun marginale positie in de samenleving vertalen in , opnieuw, een marginale positie in onze bewegingen.´
Ze duidt hiermee heel kernachtig een antwoord op dingen waar ik mee worstel. ´You´re Born to be the Head and not the Tail´, zei de wijze Oseye me vorige week. Ik zocht Oseye al jaren en vond haar via mijn sister Andrea. Een ontmoeting die healing bracht op een oude wond van 11 jaar geleden.
Ik moet me afvragen waarom ik ondanks dat ik weet wie ik ben, me door oude loyaliteiten soms toch nog steeds aanpas aan de meerderheid, en in plaats van dat ik de plek inneem die me als vanzelf toevalt, braaf aansluit achterin de rij.
Groeien heet dit, denk ik.
Sommige inzichten komen pas na een paar keer struikelen en vallen.