De kracht van taal – mijn missie.

Nu mijn nieuwe boek bijna klaar is komt er ruimte vrij voor nieuwe dingen.
Kunst maken is verrijkend. En dat blijft het. En het blijft ook centraal staan.
Maar in een wereld als deze voel ik steeds meer de noodzaak mijn missie en verworvenheden te verbinden met de mensen die er beter van worden. Of kunnen worden.
Zodoende geef ik lessen Engels aan lokale BIPOC tieners. Niet zomaar lessen Engels natuurlijk, maar lessen die anti-racistische tools aanreiken. Het plan is dat ik dit met het project Sanadora(s) ook ga doen voor leraren en maatschappelijk werkers.

Een tweede plan waar ik reikhalzend naar uitreik is dat ik het levensverhaal van anderen ga vormgeven als ghostwriters.
De odes die ik vorig jaar schreef over Pearl Dias en Ernestine Comvalius voor het Amsterdam Museum én de audios die ik maakte voor mijn project She lives in your Belly Button over Saundra Williams en Jurenne Hooi op Curacao, leerden me het belang hiervan.
Het is een vorm van geschiedschrijving (oraal, beeldend en/of in geschreven woord) die mij als eigentijdse djeli op het lijf geschreven is.

Het plan is dus niet enkel als kunstproject maar ook in  particuliere opdracht het leven van anderen (jouw leven, dat van je man, kind of ouders) in woorden, video of audio te vangen.  Hou mijn website in de gaten voor het aanbod daarvan. Of mail me voor een offerte via mijn tussenpersoon.

Een derde plan is geheel iets anders… Dud dat behoeft een extra blog ergens volgende week.

Take good care these days. Van jou is er maar eentje gemaakt.