In het échte leven [5]

Muziek is de basis voor mij. Steeds weer.
De stem is het instrument van de ziel. Geloof ik. Voor zangers.
Net zoals musici hun ziel vertalen via hun vingers en muziekinstrument.

‘De geur van verse regen op uitgedroogd beton,
in de pauze op het schoolplein toen het allemaal begon.
Opgewekt geschater en een liedje op de fiets.
Taartjes van beschuit, dat was tenminste iets.
Ik zie alles, herinner alles.
En ik weet opeens waarom.
Ik cirkel over land hogerop, neem de wereld als een blauwdruk in me op.
Ik cirkel over land overzee. Draag mijn dromen als een huis met me mee.’

Vanaf het eerste moment dat ik Rita in Paradiso een lied zag en (vooral) hoorde zingen was ik fan.
Toen ik haar tijdens een draaidag met onbekende Facebookvriendin Evelyn op Oerol tegen het schone lijf liep en de hele cd hoorde, wist mijn intuïtie meteen dat ik haar stem (haar ziel dus) in de film wou. De cd ‘Als ik kijk’ werd de muziek die zomer 2014 troost bracht, tranen droogde, glimlach bracht en meereisde met de Vluchtbus Vol Met Liefde langs strand, pad en weg.
En zoals dat gaat met geur en muziek: alle herinneringen – de mooie én degene die zeer doen – hebben zich in de liedjes genesteld. Rita’s muziek reist voor altijd met me mee…

Het prachtige ‘Ook in de Nacht’ haalde de film niet, maar blijft een levenslied voor altijd…

Website Rita Zipora