HAAT

Nooit heb ik iemand gehaat.
Haat was – dacht ik – een gevoel dat mij vreemd was.
Ook op de momenten dat de stalker me de grootste angst aanjoeg, ging ik hem niet haten. Ik kon op een bepaalde manier altijd blijven zien dat hij een mens was. Met mentale problemen. Dromen die zich verhard hadden tot obsessies. Etcetera.
En opeens voel ik die empathie niet meer. Die zachte, vergevende blik. Het begrip.
Het is weg.
Als iemand je op zulk een gewiekste manier lastig valt. Zo gewiekst dat je zelf gaat denken dat het toeval is dat hij in jouw supermarkt opduikt. (Terwijl hij in zijn eigen straat, op 20 meter van zijn huis een eigen supermarkt heeft). Als iemand je niet langer stalkt op de oude bekende manier. Maar in jouw supermarkt opduikt, waar je auto voor de deur geparkeerd staat, samen met een vijftal andere auto’s. De auto die hij kent als geen ander want het was een auto die je met hem ruilde. De auto waarin je je al jaren begeeft en die hij veelvuldig volgde en waarbij hij zo vaak stond te wachten…

Vandaag is 25 november 2024, de dag tegen geweld tegen de Vrouw, en na 1,,5 jaar rust heeft de man die mij in 2021-2022 een jaar lang stalkte, weer  toegeslagen. Ditmaal met een andere tactiek: hij gunde me geen blik waardig. Maar hij was op laten we zeggen 15 meter afstand terwijl het hem verboden is zich binnen een straal van 200 meter in mijn nabijheid te begeven.

Ik zocht hulp en vond hulp deze keer.
Ik reed naar huis en belde de politie die mijn nummer meteen herkenden en die me uitlegden wat ik volgende keer moet doen.

En toen ik ging zitten voor mijn kachel voelde ik voor het eerst in mijn leven wat ik nog nooit eerder voelde: dat ik iemand totaal veracht.
Dat alle achting die ik ooit voor hem had, geheel verdwenen is.
En ja. Wat dan nog rest is zulk een verachting dat ik enkel kan zeggen: dat is dan iets wat lijkt op haat.

Nooit gedacht dat ik dat in me had.

Gefeliciteerd, meneer de jager.
Ik hoop dat deze diepe verachting is wat je oogsten wou.
Het restje liefde dat restte, dat wat heet respect – zelfs voor een verloren mens
ook dat is nu volledig uitgehold  en weg.
Niets blijft.
Nothing rests.
Nada quede.
Cause love’s such an old-fashioned word
And love dares you to care for
The people on the edge of the night
And love dares you to change our way of
Caring about ourselves
This is our last dance
This is our last dance
This is ourselves