Gisteren ging ik Babygirl kijken. Wat ik daarvan vond, schrijf ik later op in mijn volgende boek: Vogelvrij. Het werd een essay van 3000 woorden, dus sowieso te lang voor deze blog.
Wat me vanochtend bezig houdt is of jullie dat nou ook hebben sinds 20 januari: dat je na het opstaan ‘s ochtends je reeds schrap zet voor wat voor onzin Trump vandaag weer in de wereld zal slingeren. Gisteren sloeg alles, dat hij het conflict in Gaza als een projectontwikelaar benadert en even en passant etnische zuivering en forced removals zoals tijdens de Apartheid herintroduceert… – er zijn geen woorden voor.
Mijn verhuizing van Facebook staat even on hold, want waar de zet van Zuckerberg me vorige maand nog verbijsterde, zie ik nu dagelijks dat het ECHT erger kan…
Ik overdrijf niet als ik zeg dat de ochtend sinds 20 januari getekend wordt door angstig mijn laptop openen…
Ik zag laatst een documentaire over Jerry Springer. Wie in de nineties televisie keek, weet nog wie dat was. Wel… ik kan niet anders dan zeggen dat Trump op dit moment het leven op een heuse Jerry Springer show laat lijken.
En het ergste is: je kan het afdoen als entertainment, maar in wezen is het – net als de Jerry Springershow – een levensgevaarlijk fenomeen.
Met name waar het ging om – zonder dat ik moralistisch wil doen – afbreuk en teloorgang van des mensch’haar/zijn/hun algemene normen en waarden…