Molly spoke

Het afschuwelijkste gruwelijkste aan een makersproces zijn de Dips, de Lows, de Zakkers.
Ze horen er net zozeer bij als de Highs, maar de meeste makers – lees: ik dus – proberen ze keer op keer vruchteloos te ontwijken, bespreken ze niet in een blog en vergeten ze het liefst volkomen bij de eerste de beste High…
Om mezelf in de komende tijd te herinneren aan de lows die ik de afgelopen weken had als ik ook maar even aan het maakproces van mijn nieuwe film placht te denken schrijf ik er maar over. Dan staat het zwart op wit.
Ik zag het zoals altijd bij de Lows weer eens helemaal niet meer zitten in de kunsten en overwoog serieus een nieuwe carriere als activiteitenbegeleider of iets dergelijks in de zorg. Iets wat ECHT nut heeft.
Stiekem droom ik ook op dit moment weer van zo’n rustige vlucht naar de zorg.
Maar Molly heeft me wakker gekust, afgelopen zondag.

Molly Stensgaard is de fenomenale vaste editor van Lars Von Trier en Molly gaf een masterclass bij het Binger Filmlab en ik – die het per toeval zag op de Binger website, kreeg ondanks low energy en nergens geen zin meer ‘an, het lumineuze idee te gaan.
Molly is een zeer goede spreker, met weinig ego en een helder verhaal over het werkproces dat ze nu al zo’n twintig jaar deelt met Von Trier. De fragmenten die ze zorgvuldig had uitgekozen sloegen me plat, alsof ik Von Triers werk weer voor de eerste keer zag. Ik kreeg spontaan zin om AL zijn werk te gaan opnieuw te bekijken en de films die ik nog niet zag minstens vier keer dan.
Dank je Molly. For making my filmmaker’s heart rise and rise and fly.
Ik kan er weer tegenaan, geloof ik. Donderdag ga ik weer de ‘edit’ in.

Omdat het niet te doen is om snel weer te geven wat ik drie uur lang meemaakte daar, een interview met Molly bijgevoegd, ter inspiratie.

interview met Molly