E.T. Phone home.
Vanuit Porto, Ribeiras dit keer.
By the way deze week maandag t.e.m. vrijdag E.T. Phone home voor VPRO’s Nooit Meer Slapen op de radio om 01.00u ‘s nachts. Maar nu dus nog hier, en hier is in Porto.
Vorige week nog in Coimbra waar een zwarte vrouw,
geen slaaf maar een schone met koninklijke allure,
me aankeek vanaf het plafond van de Biblioteca Joanina.
Ik huilde al op de drempel vanwege de mengeling van kennis, wijsheid, onderdruking en angst die over me heen viel.
Op het platteland zag ik mijn lieve vriendin Wonder zaden zaaien, en de kleigrond opende zich.
Thuis leek ver.
Maar was opeens zo nabij toen een vriend stierf. De broer van een van mijn hartsvrienden.
Verdriet om de dood en angst voor het leven sloegen toe.
Ik hoorde iemand in een documentaire zeggen:
Fear is False Evidence Appearing Real.
Is ie mooi of is ie prachtig?
Langs Ibiza reizen slaan we over. Ik wil bij de uitvaart zijn.
Eindig mijn reis met twee dagen Porto, schrijvend in de nacht bij het slaapkamerraam. Porto, de stad waar ik twee jaar geleden al van ging houden. Vandag schreef ik op: Barcelona hoezo?
Porto is een nog niet ontdekte lotusbloem waar men zich kan laven aan nectar en cultuur.
Straks de randen van de stad exploren. Motasinhos het strand.
Helaas dit keer geen tijd voor de prachtige fondacion Servalhes, museum en park.
Keuzes maken…