Mingus

Het liefst schrijf ik met hem in mijn oren, op mijn schouder, in mijn buik.

Correctie: in een zintuiglijke Y-vormige verbinding tussen oren, neus, hart en buik. Snapt u?
Als me nog een tweede zoon gegund geweest was, had ik ‘m – denk ik – naar Mingus vernoemd.
Bij gebrek aan tweede, derde of vierde zonen, geef ik een van mijn personages zijn naam.

Mingus.

Naar mijn gevoel en weten een der grootste componisten van de 20e eeuw.
Zijn muziek kruipt in mijn cellen en maakt me week als een halfrauw ei.

Ja, ik ben verliefd.
Op Mingus en op elke frase die hij speelde, improviseerde, schreef.

“I am Charles Mingus. Half-black man, yellow man. Half-yellow…not even yellow, not even white enough to pass for nothing but black, and not too light enough to be called white. I claim that I am a negro.”