Identiteit gedeeld door Tijd

Vandaag typte ik deze tekst uit voor een aflevering over Spoken Word van de VPRO, waar ik als oud paard uit de stal werd gehaald…
Opeens voelde ik waarom ik soms boos, zuur of verveeld word in het diversiteits-debat.
Het is zoals het James Baldwin fragment in Ivette Forsters film het zegt:
hoe lang nog?
Want soms – met name als ik oud materiaal herlees of herinner – krijg ik het gevoel dat ik al decennia lang sta te roepen in de woestijn.
Vechtend tegen de bierkaai.
En ik heb het niet enkel over Vlaams bier…;)

ID : TIJD (2003)

inleiding (ter vermaak)

Als Vlaming ben ik natuurlijk stukken beter in tien voor Taal…
daar kunnen we over twisten maar we weten ’t allemaal: 
wij winnen alle gouden pennen bij Het Groot Nederlands Dictee,
en jullie Nederlanders gaan naar huis en krijgen hooguit een vulpotloodje mee…
En onze Belgische keuken c’est delicieux
echt hoogstaande cultuur!
De Hollandse keuken daarentegen kent zijn hoogtepunten in
kroketten uit de muur
gehaktbal drop en Goudse kaas
Pannenkoek met appelstroop en pindakaas
Ja helaas pindakaas…
Hollandse nieuwe, je mag kiezen : met of zonder ui en zuur.
Zeeuwse meisjes, geil als boter en ook helemaal niet duur.
Zeg nu zelf : voor een Vlaming zoals ik is dat toch lagere cultuur…

het gedicht :

En toch ben ik trots op mijn nieuw verworven Nederlandse identiteit
ja, ik ben wel van deze tijd
ja, ik ben goed geintegreerd
Op de inburgeringscursus werd mijn zacht ‘G’ verleerd
Nee ik bestel geen frieten meer ik zeg nu ook heel braaf patat, en het Nederlandse bijdehant zit nu ook in mijn Vlaamse woordenschat.
Ingeburgerd en totaal volledig aangepast, zeg ik nu zelfs vast en zeker
in plaats van zeker en vast
Identiteit gedeeld door tijd
Kleingebroken stukskes pijn
In de Vlaamse grond
In het Nederlandse puin
Bidden, bidden dat ik weer mezelf kan zijn
Maar mezelf wat is dat dan?
Wie bennekik Wie zennekik?
Wie zeddegij Wie zeddegij?
Ik zoek ik, gij zoekt gij in de Viva in Opzij.
Ben ik voor op tegen hoofddoek op de kop van Marie-Claire?
Ben ik met of zonder vleugels in de kolder van de Flair?
Ben ik bi of ho of he dacht ik in het COC.
‘Of ben ikke Marokkaan dan?’, dacht ik bij de Marokkaanse thee

Identiteit gedeeld door tijd
we zijn het kwijt uiteengerijt
door het Nederlandse politiek correcte dat verstikte,
dat ons nekte
Door het zand van de angst die in ons ogen werd gezaaid
door het rad van fortuin dat voor ons ogen werd gedraaid
door het constant op mekander moeten letten
door het harnas van de regels en de wetten dat ons klein hield
klein houdt
hield?
houdt?

Ik ben een kind van twee culturen die eeuwenlang zijn onderdrukt.
Van vaders kant kind van zowel koningen als slaven,
met wortels en al uit de grond weggerukt.
Van moeders kant kind van de Belgen,
die op slaafse wijze heel hun leven lang gebukt
gaan
onder het juk van gehoorzaamheid
onder de druk van de taalstrijd
de zwijgplicht in de klas
Onder de mars
die iedereen marcheert
stap voor stap voor stap voor stap voor stap.
Maar tijdens het marcheren in de bedevaarten.
Tijdens het stokstijf stilstaan in de rij
Tijdens het schudden en het leggen van mijn kaarten besefte ik opeens dat heel die
‘bataklam en heel dat flauw gezwam
niet in de verste verte iets
te maken heeft
met
mij.