In Rust

Vanochtend begon ik de dag met het lezen van zulk een scherp en intelligent geschreven stuk dat ik er de hele dag door nog stil van ben.
Dit is het stuk.
Het behoeft geen analyse. Alles staat er in.

Zelf ben ik erg in de weer mijn verdedigingsmechanismes te veranderen. Ik ga minder dan ooit in discussie met mensen die anders denken, mensen die me kwetsen en al helemaal niet meer met mensen die me geen respect geven. Ik zeg ‘Dank u wel, bye bye!’ of ik zeg ‘Vale’. Of niks.
Ik leer hoe het conflict uit de weg gaan en soms gewoon niet verder praten winst oplevert.
Voor het eerst in mijn leven sta ik mezelf toe de discussie niet aan te gaan.
Dat is nieuw voor me.
Het levert me heel veel (rust) op.
Rust tussen haakjes omdat er meer veel gebeurt in mijn leven sinds ik “vluchten” heb ontdekt.
Ik ben een enneagram 8, social (gelukkig) met wing 7. Als je niks van enneagrammen weet zegt dat je waarschijnlijk niets, maar ik ben dus van nature een vechter. Iemand die elke confrontatie met veel zin aangaat. Vluchten vond ik altijd al – van oudsher – laf. Als ik stress of een gevecht heb reageer ik vanuit enneagram 5 en voer ik bewijs op om mij gelijk te bewijzen. Als ik in goede doen ben, reageer ik als enneagram 2 en ben ik een helper
Mijn biologische ouders zijn ongeveer van hetzelfde laken een pak.
Maar nu leer ik dat niet elk gevecht uitgevochten hoeft te worden. Omdat het het niet waard is.
Geheel niet zelfs.

Aummmmmmmmmmmmmmm.