Onderweg

”t Is allemaal niet zo belangrijk.’, is mijn nieuwe credo.
En dat is nogal een inzicht, voor iemand die de hele tijd strontjes kleit en op de wereld legt. Een spoor van strontjes, zoals het spoor van brood van Hans van Grietje. Ze leiden je terug naar huis als je dat wilt.

‘We maken onszelf veel te belangrijk.’
Ikzelf ben ook helemaal ook niet zo belangrijk. Niemand is eigenlijk echt belangrijk.
Jezelf ergens onderweg in het leven erg belangrijk gaan vinden, is een overlevingsmechanisme.
En je te realiseren dat het dat is,
en dat het mede daarom niet zo belangrijk is,
maakt dat het overlevingsmechanisme overbodig is geworden.
Oef.

|kluizenaar en wallbuilder Ricardo en ik, Ibiza 2014|

Dus…
Twijfel.
Zoek.
Weifel.
Overdenk.
Kijk, bekijk alles en voel, voel vooral veel.
maar maak het vooral
allemaal niet heel belangrijk.
Want dat is het niet.
Accepteer.