Nu, later en/of yesterday

‘Ik ben alleen maar nu, dacht de eekhoorn opnieuw.
Ik ben nooit later geweest
en zal nooit vroeger worden.’

Ik lig nog in bed.
Jij leest Toon Tellegen voor.
Later op een ander bed – dat ik voor de gemakkelijkheid een bank noem – zet ik Bill Withers op.

‘Can we pretend that from now on,
there is no yesterday.
Paint a portrait of tomorrow
with no colors of today.’

Het is hetzelfde en toch spreekt het elkaar tegen.
Niet te veel over nadenken, denk ik, desalniettemin.
We eten soep uit blik, die ik op mijn houtkacheltje opwarm.
Er is de warme straling van het vuur,
dat door het mica glaasje in de kachel,
onze pratende gezichten streelt.
En er is de verfrissing van de koude Veluwse lucht,
die ons in het gezicht slaat als het écht te warm wordt,
en ik de deuren van mijn vluchtplek opengooi.

Toon Tellegen – De eekhoorn die niet kon slapen

Bill Withers – Can We Pretend