Adieu, Au Revoir liefste vriendin

Sylvia, Charl, Sam en Cas bij Ivo Niehe

Dat ik in meer dan alleen dit leven geloof, is een troost.
Dat de kinderen zo prachtig en sterk zijn, geeft geloof in de toekomst.
Dat een gezin zo onbarmhartig hard getroffen is blijft onverdraaglijk.
Horror is het enige woord, ondanks alle warmte en vriendschap die ik ook vanuit hun eerste kring heb gezien.

Maar die 22 jaar vriendschap, liefde en leven…
Dat neemt niemand ons af.

Dus, in memory of Sylvia Asberg en Charl Houben
mijn liefste vriendin en haar mooie, wijze man.
ben ik
dankbaar voor alles,
en boos om om het onrecht dat het leven soms brengt.
Maar bovenal dankbaar dus. Toch.
Apetrots ben ik ook, dat ze door het verschijnen in de TV show (zie link hierboven) ondanks haar weinige levensenergie,
toch nog het vermoedde verband tussen ALS en lood op de kaart wist te zetten.

En omdat ik geloof dat het écht zo is, put ik troost uit de wetenschap,
dat we elkaar weer zullen zien.

Dat we elkaar weer zullen herkennen bij de volgende ontmoeting.

Net als de vorige keer.

Sylvia Asberg [24-2-1964 – 29-10-2015]
Charl Houben [10-01-1961 – 10-01-2014]
<3
WIJ, als zangduo Just Us (1994)

eerdere verwante blog