Melancholie

Ik ben extreem nostalgisch.
Té nostalgisch vaak.

Dat toont zich in een ietwat verdrietige, melancholische ondertoon wanneer ik in Antwerpen ben.
De gebouwen en straten dragen de oorzaken van de kraakjes in mijn hart.
Zoiets.

Als ik hier ben, verlang ik binnen een uur alweer naar een zo spoedig mogelijk vertrek.
Dat heb ik in Brussel, Gent en Brugge niet…